Intencje modlitewne Żywego Różańca
w Parafii św. Brata Alberta w Letchworth
W naszej Parafii członkowie stowarzyszenia modlą się stale:
1. W papieskich intencjach misyjnych, w intencji Ojca Świętego, za misje oraz w intencjach własnych.
2. O rozkwit modlitwy różańcowej, wspólnot Żywego Różańca i tryumf Niepokalanego Serca Maryi.
3. O nawrócenie grzeszników.
4. O ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci.
5. O łaskę czystych serc oraz dobrych obyczajów dla wszystkich ludzi.
6. Aby różaniec stał się modlitwą wszystkich
Papieska intencja misyjna na luty 2023
Za parafie – Módlmy się, aby parafie, w których centralne miejsce zajmuje komunia, stawały się coraz bardziej wspólnotami wiary, braterskimi i otwartymi na najbardziej potrzebujących.
Parafialne intencje różańcowe na luty 2023
1. Módlmy się o zaprzestanie działań wojennych na Ukrainie, nawrócenie Rosji, pokój na świecie, Ukrainie oraz w naszych sercach.
2. Aby Duch Święty dawał światło i siłę chrześcijańskim wspólnotom i wiernym prześladowanym bądź dyskryminowanym z powodu Ewangelii w licznych regionach świata.
3. Za kapłanów i osoby konsekrowane, aby miłosierny Bóg umacniał ich na obranej drodze życia oraz o liczne nowe powołania kapłańskie i zakonne.
4. O zdrowie dla chorych, nawrócenie dla grzeszników i we wszystkich intencjach osób i rodzin, którym błogosławiliśmy w czasie odwiedzin duszpasterskich.
______________________________________________________________
Żywy Różaniec składa się z żywych róż. Każda róża posiada 20 osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę (1 Ojcze nasz…, 10 Zdrowaś Maryjo…, 1 Chwała Ojcu…) połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w róży codziennie cały różaniec – dwadzieścia tajemnic. Jest to wieniec różany składany u stóp Królowej.
W naszej parafii właśnie powstała pierwsza Róża Różańcowa. Odpowiedzialną (Zelatorką) jest pani Teresa Ciołek, Patronem jest św. Maksymilian Kolbe a opiekunem duchowym jest Cezary. Serdecznie zapraszamy parafian, którzy chcieliby włączyć się w to dzieło modlitwy, tworząc nowe Róże Żywego Różańca.
Każda „Żywa Róża” składa się z 20 osób, które odmawiają codziennie jedną tajemnicę różańca. Co miesiąc każdej osobie z „Róży” zostaje powierzona inna tajemnica różańca. W ten sposób 20 osób, członków jednej róży odmawia każdego dnia cały różaniec święty, wszystkie 20 tajemnic. Przy dokonywaniu zmian należy zwrócić uwagę, by co miesiąc każdy uczestnik tej modlitwy miał do rozważenia kolejna tajemnicę.
Bardzo istotne jest również to, że wszyscy członkowie „Róży” modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc. Takie zasady obowiązują przy organizowaniu „Żywych Róż” na całym świecie.
Ojciec Święty Jan Paweł II nazwał Różaniec wielkim skarbem, który powinniśmy na nowo odkryć. Jest modlitwą pokoju, dającą współczesnemu człowiekowi możliwość kontemplacji Chrystusa. Modlitwa różańcowa jest nieocenionym skarbem dla parafii i siłą jej duchowego bogactwa.
Historia Żywego Różańca
Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. „Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązuje się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nie odmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a jedynie utratę zasługi.
Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Dominikanów, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Papież Grzegorz XVI wydał „breve” aprobujące Stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała: „Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (…) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nienotowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”. Papież Leon XIII w „breve” z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in. „Paulinie Jaricot … zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób… cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”. Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się ich wiernym współpracownikiem.
Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (czas od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, to znaczy, że do Róży musi należeć 20 osób.
Do czego zobowiązują się członkowie Żywego Różańca:
1. Pragną żyć według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
2. Pragną żyć wiarą, nadzieją i miłością, należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy – wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga ludzi.
Obowiązki Członków Róż Żywego Różańca:
1. Najważniejszym obowiązkiem jest modlitwa poprzez odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
3. Częste przystępowanie do Sakramentów św., Sakramentu Pojednania i Komunii św.
4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
6. Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy.
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
1. W dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
2. 25 XII – Uroczystość Bożego Narodzenia,
3. 2 II – Święto Ofiarowania Pańskiego,
4. 25 III – Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie,
5. Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego,
6. 15 VIII – Uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej,
7. Święto Królowej Różańca świętego,
8. 8 XII – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
